Met compositie en perspectief breng je vormen en accenten in een beeld, terwijl het toch een realistische weergave van de werkelijkheid blijft.

Een kop cappuccino is op verschillende manieren in beeld te brengen. Hieronder is het kopje van boven gefotografeerd, precies in het midden van een tafel met ronde patronen. Zo ontstaat een strakke symmetrie, die slechts door het lepeltje en het suikerzakje (dat ik vergeten was weg te halen...) worden verbroken (Italie, 2010).

 
 
De ronding van de wenteltrap hieronder herhaalt zich in de vorm van een spiraal, waardoor de blik in een visuele draaikolk wordt gezogen (Oostenrijk, 2006).
 
 

Een landschap kun je samenstellen uit vlakken en lijnen. Hierboven worden het gele zand en de grijze wolken scherp begrensd door een diagonale lijn uit de linker bovenhoek (Hanzefietsroute, 2009).

Hieronder loopt zo'n diagonaal vanuit de rechter bovenhoek. De naderende buien en de knalrode fietser (groene fietskleding zou hier niet uitkomen!) voegen dynamiek aan de foto's toe (Wales, 2000).

 
 
Hieronder wordt de compositie bepaald door de strakke lijnen van de strekdam en de haaks daarop staande palen. De visser op het eind van de dam past perfect in het patroon van deze palen en staat bovendien op de plek waar het meeste licht valt en waar je blik naar toe wordt geleid door de lijnen die de dam begrenzen (Zeeland, 2009 en 2021)
 
 
Nu volgt een voorbeeld van groothoekperspectief in combinatie met een laag standpunt, het kikkerperspectief. Het bankje lijkt zo enorm groot en torent boven de omgeving uit. Met alleen de lucht als achtergrond komt het bankje los van de omgeving en zijn de sierlijke vormen van het gietijzer goed zichtbaar (Noorwegen, 2014).
 
Hierna een voorbeeld van teleperspectief. Bij gebruik van een groothoeklens zou een flink deel van de perenboom in beeld zijn gekomen; nu worden de peren beeldvullend weergegeven, maar anders dan bij het bankje hierboven is de scherptediepte gering. Alleen de voorste peer is scherp, zodat deze visueel los komt van de peren erachter. Van het landschap op de achtergrond is alleen een onscherpe waas te zien (Hanzefietsroute, 2009).
 
Nog een voorbeeld van teleperspectief. De klaprozen worden hier als het ware in elkaar gedrukt, waardoor ze op de foto een groot rood bloementapijt vormen, waarop de knoestige stammetjes van de wijnranken staan te dansen (Umbrië, 2003).
 
 

Tweemaal een paddestoel van dichtbij. Boven is gekozen voor kikkerperspectief en weinig scherptediepte door de camera pal voor de paddestoel te zetten en de zoomlens in het telebereik te draaien. De paddestoel komt zo mooi los van de zeer onscherp geworden achtergrond (Speulderbos, 2011).

Hieronder is voor een iets hoger standpunt en een groothoekperspectief gekozen. Door met de camera dichtbij de vliegenzwam te blijven, wordt de achtergrond nog wel onscherp, maar niet zo rigoreus als hierboven. De laanbeplanting en de fietser blijven herkenbaar (Diepenheim, 2020).

 
 
 

Je kunt ook voor een compositie kiezen die je blik vanzelf naar een centraal object leidt. Hierboven gebeurt dat door een kaarsrecht kanaal te omlijsten met een detail van de brug vanwaar de foto genomen is. De zoomlens stond hier in de groothoekstand, met als resultaat veel scherptediepte en een eindeloos lijkend kanaal (Frans Vlaanderen, 2015).

Hieronder is hetzelfde gedaan vanuit een tunnel. Nu stond de zoomlens meer in de telestand, met een kleinere scherptediepte. Alleen rond de fietser is alles scherp (Pyreneeën, 2013).

 

 

Ga verder naar 'zoek spannend licht' of een van de andere onderwerpen:

 

fotograferen op de fiets

goed verhaal

juiste moment en juiste plaats

 

couleur locale

standpunt

zoek spannend licht