Foto's die iets laten zien van de couleur locale van een gebied, doen het altijd goed in een verhaal. Ze laten iets zien van de identiteit van een streek of land en de mensen die er wonen.

Zo wordt in Middelkerke, waar elk jaar een stripfestival plaatsvindt, de strandpromenade versierd met een serie beelden van Belgische stripfiguren; zoals Jerom hieronder (op weg naar de Frontlijnroute, 2016).

 
 
De volgende foto laat wijngaarden, een kapelletje en een brede rivier zien. Kenmerkend voor een Duits, Oostenrijks of Middeneuropees cultuurlandschap, in dit geval langs de Donau in Oostenrijk.
 
 
Soms kan een gerecht dat je onderweg krijgt voorgeschoteld, geur, smaak en kleur geven aan het gebied waar je doorheen fietst. Zoals deze Südtiroler Knödel (Alpentocht in 2016).
 
 
 
Zowel de zonnewijzer uit 1725 hierboven als de dakbeelden van Gaudi hieronder passen goed in een verhaal over Catalonië (o.a. Pirinexus, 2013).
 
Vaak zit de couleur locale in details, waar je als fotograaf oog voor moet hebben en als fietser voor af moet willen stappen. Zoals dit beeld in een kapel in de Elzas. Wie weet, heeft de maker hiervan een persoonlijk jeugdtrauma uitgebeeld (Fronlijnroute, 2017).
 
 
Of deze schilder langs de Werraroute, die de muur van zijn Gasthaus opfleurt met de Boerenbruift van Pieter Breugel.
 
Of, als je toch boodschappen aan het doen bent in een nietig Schots plaatsje, even iets karakteristieks in de schappen van de locale vergeetwinkel vastleggen.
 
 
En als je toch moet schuilen voor een plensbui, kun je de sfeer ter plekke vereeuwigen (Polen, 1984)
 
 
Zelfs dichte mist in de Pyreneeën kan een karakteristiek beeld opleveren.
 
 
Soms wordt je verrast door een ritueel dat past bij een bepaalde streek, maar niet direct mooi in beeld is te brengen zonder het als niet-betrokken buitenstaander te verstoren. Dan kan het de moeite lonen om een stukje om te fietsen naar een plek waar het mooi in beeld komt, zonder er midden in te hoeven staan. Zoals de processie hieronder (Toscane, 2013).
 
Lang geleden, toen ik 5 maanden door het zuiden van Afrika fietste, werd ik al op de eerste dag verrast door deze fietswieljongleur in Harare.
 
 
Ook dichtbij huis kan een kleurrijk ritueel iets zeggen over de identiteit van een plek. Direct na het nemen van deze foto werd ik wel bedreigd door een straatbewoner. Gelukkig nam een andere straatbewoner het voor me op (Duindorp, 2014).
 


Hieronder was de sfeer aanzienlijk vrolijker en ludieker dan hierboven. Het was in de Bijlmer tijdens het EK voetbal 2000. Als buitenstaander was ik er op zoek naar bijzondere taferelen, die ook boeiend kunnen zijn als je zelf niks met voetbal hebt.
 

 

Ga verder naar 'standpunt' of een van de andere onderwerpen:

 

fotograferen op de fiets

goed verhaal

juiste moment en juiste plaats

 

standpunt

compositie en perspectief

zoek spannend licht